Union lijkt wel betoverd in deze play-offs. En niet op een goeie manier waarbij een goede fee hen een extreme make over gaf waardoor ze ineens de 'belle' van het bal zijn. Nee, 't is eerder omgekeerd. Een mooie zwaan die bij momenten een lelijk eendje wordt.

Sadiki: onbegrijpelijk

Niet dat Union slecht speelde tegen Antwerp, maar terwijl ze in de reguliere competitie amper op een foutje te betrappen waren, stapelen ze nu de flaters en blunders op. Na twee keer Moris was het nu aan Noah Sadiki om gruwelijk in de fout te gaan.

De thuisploeg had alles onder controle, maar ineens kopte hij een ongevaarlijke lange bal terug naar zijn doelman. Veel te kort en Janssen was er uiteraard als de kippen bij om dat af te straffen: 0-1.

Je kan het amper begrijpen. Als trainer moet je daar gek van worden. Uiterlijk bleef Alexander Blessin onbewogen, maar hij schudde wel meewarig het hoofd. Hoe kan je jezelf zo in de voet blijven schieten?

Het 'oude' Union stond er weer

Maar tegen Antwerp kende het sprookje wel een goeie afloop. In twee minuten tijd zetten ze de scheve situatie helemaal recht. Eerst door een prachtgoal van Nilsson, die Wijndal door de benen speelde en daarna Lammens kansloos liet.

Daarna nadat Mac Allister ineens opdook in de zestien om een afvallende bal in doel te rammen. Wat de Argentijnse verdediger daar deed, weet niemand. Niemand bij Union die erom maalde.

De tweede helft was tien minuten oud toen de thuisploeg de perfecte counter opzette. Lazare recupereerde, Amoura liep, Puertas kreeg de bal... en vlam 3-1. Ja hoor, ze zijn helemaal terug. Da's het Union van de reguliere competitie. Dodelijk in de open ruimte. Puertas smukte zijn statistieken in de toegevoegde tijd trouwens nog wat op met een absolute beauty van buiten de zestien.

Van Bommel heeft een groot probleem

Maar wat gaat Antwerp hieraan doen in de bekerfinale? In heel de match - die goal van Janssen niet meegerekend - konden we geen enkele kans die naam waardig noteren. En Union had er genoeg hoor om de score nog hoger te laten oplopen. 

Mark van Bommel ziet dat zijn spelers amper in de zestien geraken. Zijn vleugelaanvallers geraken amper een man voorbij en Janssen staat op een eiland omdat Ekkelenkamp al weken/maanden onzichtbaar is.