Waarom Anderlecht nu toch nog een linksback oppikt, ondanks dat die positie al bezet is

't Is de filosofie van de nieuwe sportief directeur, Peter Verbeke. Een buitenkansje mag je nooit laten liggen, zelfs al heb je op die positie al een paar jongens. Sardella en Dewaele zijn geen echte linksbacks en Elias Cobbaut - als hij al niet verkocht wordt - wordt nu gezien als centrale verdediger. Dus ja, Mykhaylichenko mag van het bestuur best de concurrentie aangaan met Lawrence als hij voor 500.000 euro op te pikken is.

Meer nog: aan de hand van het datagericht scouten van Verbeke zou hij perfect in de filosofie passen. De Oekraïner is jong (23), heeft een aanvallende ingesteldheid, levert heel wat voorzetten af en heeft nog een groeimarge. Dat is het profiel dat Anderlecht zoekt: goedkoop talent dat met een meerwaarde kan doorverkocht worden.

Loopwonders

Mykhaylichenko vertoefde in Oekraïne bij wijze van spreken meer op de helft van de tegenstander dan op zijn eigen helft. Luhansk speelde dan ook het voetbal dat Kompany en Vercauteren voor ogen heeft: dominant balbezit en de tegenstander hoog onder druk zetten. Een back moet dan ook het loopvermogen hebben om 90 minuten lang zijn flank af te gaan.

Een beetje naar het voorbeeld van Murillo aan de andere kant. Nog zo eentje die ze via datascouting gevonden hebben en die een schot in de roos blijkt te zijn. De inverted backs zijn al lang verleden tijd, echte wingverdedigers zijn het nieuwe modewoord. Of hoe het plan toch wel al wat wijzigingen ondergaan heeft.