Als Standard niet voor een derde keer naast play-off 1 wil grijpen, moet het dringend twee problemen oplossen

Hoe komt het toch dat Standard ook dit seizoen weer hemel en aarde moet bewegen om bij die top-6 te geraken? Twee elementen springen alvast in het oog: de Luikenaars scoren véél te weinig én ze incasseren te veel domme doelpunten in het slot van de match.

Vooral eerstgenoemd probleem is pertinent. 21 doelpunten in 21 matchen, schrijnend is het. Een gemiddelde van één goaltje per match en op de koop toe ook nog eens een negatief doelsaldo van -4 want Standard heeft tot nog toe 25 goals geïncasseerd. Qua doelpuntenproductie doet niemand in de Jupiler Pro League slechter.

Spitsen ondermaats

Ligt het probleem bij de spitsen? Deels want Orlando Sá, Renaud Emond en Duje Cop legden er samen nog maar 7 in het mandje en dan komen er nog 6 stuks van enkel en alleen de Portugese sluipschutter die bovenstaand rijtje opent. Voor het overige rust bijna al het gewicht op de schouders van de teruggekeerde chouchou Paul-José Mpoku: goed voor 5 treffers.

En dan het tweede probleem: Standard slikt veel te makkelijk doelpunten. Nochtans wordt Guillermo Ochoa geprezen als een van de beste en meest spectaculaire doelmannen van onze competitie en kan je Laifis, Luyindama, Scholz (wel vaak op de bank) bezwaarlijk slechte verdedigers noemen.

Dure late tegengoals

Het lijkt vooral een kwestie van concentratie te zijn en dan hoofdzakelijk in het slot van de match. Zowel op het veld van Kortrijk (2-1) als thuis tegen STVV (1-1) slikte de landskampioen van 2008 en 2009 dure treffers in het absolute slot, iets wat hen eerder dit seizoen ook al overkwam op het veld van Anderlecht (1-0) en STVV (1-0). Dure punten zijn het zeker, als je ziet de strijd om play-off 1 een 'close call' is.